Celem postępowania upadłościowego jest umożliwienie konsumentowi wyjścia z długów poprzez umorzenie całości zadłużenia bądź jego części jakie posiada wobec swojego wierzyciela. Oczywiście każdą sytuację ocenić należy indywidualnie pod względem upadłości nie mniej jednak postępowanie upadłościowe czasem stanowi najlepsze rozwiązanie na wyjście z zadłużenia. Pamiętać trzeba, że celem postępowania upadłościowego jest pomoc dłużnikowi wyjścia na prostą, a nie wpędzenie go jeszcze w większe tarapaty.
Omawiając nowelizację ustawy prawo upadłościowe w pierwszej kolejności wskazać należy, iż po zmianie przepisów osoby fizyczne prowadzące (jednoosobowo) działalność gospodarczą będą w ten sam sposób traktowane co osoby fizyczne będące konsumentami w zakresie upadłości. Ma to duże znaczenie z punktu widzenia dostępności tych podmiotów do instytucji jakim jest upadłość konsumencka (tańsza i znacznie mniej skomplikowana). Przed nowelizacją osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą w tym również samozatrudnieni mogli oczywiście korzystać z (dobrodziejstwa)upadłości jednakże w oparciu o przepisy dla spółek handlowych, co najczęściej z uwagi na koszty postępowania pozbawiało ich realnie możliwości skorzystania z instytucji upadłości. Przed zmianą osoba zadłużona, która umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa doprowadziła swoim działaniem do stanu niewypłacalności nie mogła skorzystać z postępowania upadłościowego, a to ze względu na oddalenie przez sąd wniosku zainteresowanego. Po nowelizacji badanie to nie będzie realizowane jak dotychczas ale na etapie późniejszym tj. po ogłoszeniu upadłości. Oczywiście nadal będzie mieć znaczenie umyślność i nieumyślność w doprowadzeniu się do stanu niewypłacalności, jednakże represja z tego tytułu będzie mniej drastyczna niż obecnie. Dotychczas na co wskazywano powyżej osoba taka była całkowicie pozbawiona możliwości oddłużenia się poprzez ogłoszenie upadłości. Po zmianie również takie osoby będą mogły ogłosić upadłość z tym, że okres spłat będzie dla nich dłuży niż dla osób, które upadłość ogłosiły z przyczyn niezależnych od siebie. Okres spłaty w przypadku osób, które umyślnie doprowadziły sytuację majątkową do takiego stanu będzie wynosić od 36 miesięcy do 7 lat, a w pozostałych przypadkach tylko 3 lata.
Kolejna nowość jaka została wprowadzona do ustawy to ochrona przed bezdomnością upadłych. Dotyczy to sytuacji kiedy w skład masy upadłościowej wchodzi lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a niezbędne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu. Wtedy z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydzielać się będzie dla upadłego kwotę stanowiącą przeciętny czynsz najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od roku do dwóch lat. Kwotę ww. na wniosek upadłego określi sędzia komisarz mając na uwadze potrzeby upadłego w tym liczbę osób pozostających na jego utrzymaniu, zdolności zarobkowe upadłego oraz sumę uzyskaną ze sprzedaży domu lub mieszkania. Dodać należy, że jeżeli masa upadłościowa na to pozwala, a dom czy mieszkanie nie zostało jeszcze zbyte sędzia komisarz będzie mógł przyznać upadłemu zaliczkę na poczet tej kwoty. Upadły będący osobą fizyczną, a jego osobista sytuacja będzie wskazywać na to, że jest on trwale niezdolny do wykonywania jakichkolwiek spłat na rzecz wierzycieli w ramach planu spłat będzie mógł złożyć wniosek o umorzenie zobowiązań bez ustalania planu spłat. Wniosek upadłego będzie rozpoznawany na rozprawie.
Dodać należy, że jeżeli niezdolność do spłaty zobowiązań będzie miała charakter przejściowy wówczas do umorzenia dojdzie dopiero po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się postanowienia o warunkowym umorzeniu i to tylko wtedy gdy w tym czasie ne zostanie złożony wniosek przez upadłego lub któregoś z wierzycieli o ustalenie planu spłaty. Dodatkowo osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej będą miały prawo skorzystać z procedury uproszczonej postępowania upadłościowego. Z powyższego wynika, że postępowanie to raczej ma na celu ułatwić upadłemu spłatę swojego zadłużenia, a niżeli od razu umorzyć całe zadłużenie. Nie dotyczy to oczywiście sytuacji, o której była mowa powyżej gdzie dłużnik jest trwale niezdolny do spłaty zobowiązań.